Bij een gesplitste aankoop kopen ouders samen met hun kinderen een onroerend goed aan. In de aankoopakte wordt een opsplitsing gemaakt tussen het vruchtgebruik en de naakte eigendom. Het vruchtgebruik wordt op naam van de ouders aangekocht, de naakte eigendom op naam van de kinderen. Zowel fiscaal als familiaal heeft deze techniek belangrijke voordelen. We gaan even kort in op enkele fiscale aspecten. De aankoop van het goed als tweede verblijf wordt ten laste van de kopers aan het verkooprecht belast, momenteel 10%. De techniek van de gesplitste aankoop zal doorgaans niet leiden tot het verminderen van de verschuldigde verkooprechten. Wel kan deze leiden tot een gunstigere erfbelasting: wanneer de ouders overlijden, dooft hun vruchtgebruik uit. Het onroerend goed maakt dus geen deel uit van de nalatenschap van de ouders en wordt zo niet in rekening genomen voor de berekening van de erfbelasting aan het progressief tarief van 3%-9%-27%. Men moet echter rekening houden met een belangrijke fictiebepaling. De fiscus past een vermoeden van bedekte bevoordeling toe. Hierbij acht de fiscus dat de vruchtgebruikers, de ouders, in praktijk de volledige aankoopprijs hebben betaald en zo de naakte eigenaars, de kinderen, op een verdoken manier zouden hebben bevoordeeld. Voor de berekening van de erfbelasting bij het overlijden van de ouders wordt hierdoor geen rekening gehouden met de uitdoving van het vruchtgebruik. De volle eigendom van het aangekochte onroerend goed wordt beschouwd als een element van de nalatenschap van de ouders en wordt in hoofde van de kinderen belast als een legaat aan de progressieve erfbelasting.